Dokarmianie jesienne rzepaku
Za standardowe uważa się obecnie dokarmianie dolistne rzepaku ozimego mikroelementami w okresie jesiennym. Zabieg wykonuje się najczęściej raz w fazie 4-8 liści rzepaku. W przypadku odmian mieszańcowych (heterozyjnych) wskazane może być jeszcze jesienią powtórzenie oprysku w fazie 10 liści, gdy warunki pogodowe będą sprzyjać wzrostowi roślin.
Podczas doboru nawozów mikroelementowych powinno się sugerować przede wszystkim zawartością boru (B) oraz manganu (Mn), które są dla rzepaku najważniejsze w okresie jesiennym.
Niedobór azotu można uzupełnić stosując wodny roztwór mocznika w stężeniu 8-10 proc. (8-10 kg mocznika na 100 l wody) z dodatkiem siedmiowodnego siarczanu magnezu w stężeniu 5 proc. (5 kg nawozu na 100 l wody). Można także zastosować jednowodny siarczan magnezu w stężeniu 2,5 proc. (2,5 kg na 100 l wody). Na rynku jest obecny jednowodny siarczan magnezu zawierający również mikroelementy, takie jak cynk (Zn) i mangan (Mn).
Samosiewy zbóż w rzepaku
Dokarmianie azotem zawartym w nawozach dolistnych jest dużo droższe niż w moczniku. Natomiast stosowanie dolistne fosforu i potasu jest niczym nieuzasadnione. Składniki te powinny być dostarczone w nawozach doglebowych podczas uprawy przedsiewnej.
Ważne jest, aby ciecz roboczą przygotować bezpośrednio przed opryskiem. W pierwszej kolejności powinno się rozpuścić: mocznik, następnie siarczan magnezu i na końcu nawóz mikroelementowy. Ewentualnie można jeszcze dodać środek ochrony roślin, o ile jest to dozwolone przez jego producenta.
Na wszelki wypadek zawsze należy sprawdzić, czy nie dochodzi do niepożądanych reakcji, podczas których dochodzi do wytrącania się osadów. Trzeba to wypróbować na małej ilości składników mieszanych w wiadrze.
Należy przestrzegać zaleceń producenta nawozów mikroelementów co do dawki nawozu. Nie powinno się stosować wyższych dawek niż zalecane.
