Nawożenie pogłówne kukurydzy azotem
Kukurydza ma duże potrzeby pokarmowe odnośnie azotu. Przyjmuje się, że do wytworzenia tony ziarna wraz z odpowiednim plonem słomy pobiera 26 kg N, a tony zielonki - 2,4 kg N. Zwykle 2/3 łącznej dawki tego składnika stosuje się przedsiewnie, a 1/3 pogłównie.
Specyfiką kukurydzy jest wytwarzanie przez górne liście lejków, co utrudnia pogłówne stosowanie nawozów azotowych. Granulki nawozy, które się w nich znajdą pod wpływem rosy czy niewielkich opadów tworzą roztwór o właściwościach parzących. Szczególnie dotyczy to azotu w formie saletrzanej (azotanowej) i amonowej. Najmniejsze działanie parzące ma forma amidowa zawarta w moczniku. Nawozy powinny być stosowane zawsze na suche rośliny.
Krzem pomaga kukurydzy
Zgodnie z zaleceniami integrowanej produkcji kukurydzy stosowanie azotu powinno się wykonać tuż przed wytworzeniem przez rośliny 6. liścia, a optymalny termin to faza 5.-7. liścia (BBCH 15-17). Do stosowania w tym terminie rekomenduje się przede wszystkim szybko działającą saletrę amonową i wapniową. Wykorzystując węże rozlewowe można także zastosować roztwór saletrzano-mocznikowy.
Część rolników, aby uniknąć poparzeń liści, stosuje saletry znacznie wcześniej, bo w fazie 2.-3. liścia (BBCH 12-13), gdy rośliny nie wytwarzają jeszcze charakterystycznych lejków. Azot podany w tych nawozach jest szybko pobierany przez rośliny, co niestety zwiększa ich podatność na uszkodzenia przez majowe przymrozki.
Wielu rolników używa do nawożenia pogłównego mocznika. Jednak znaczna część zawartego w nim azotu przechodzi w amoniak i się ulatnia do atmosfery ze względu na fakt, że nie może być wymieszany z glebą.
Eksperci zajmujący się uprawą kukurydzy podkreślają, że kukurydza bardzo dobrze reaguje na nawożenie azotem w latach wilgotnych, lecz ujemnie na duże dawki azotu w latach suchych.
Uprawa współrzędna kukurydzy z trawami
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 lutego 2020 r. w sprawie przyjęcia "Programu działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu" (Dz. U. z 2020 r., poz. 243) maksymalna ilość azotu działającego ze wszystkich źródeł w uprawie kukurydzy (niezależnie czy przeznaczonej na ziarno czy na kiszonkę) wynosi 240 kg N/ha. Pod uwagę bierze się azot pochodzący m.in. z zasobów glebowych, nawozów naturalnych i mineralnych.
Wykorzystanie azotu z nawozów mineralnych wynosi 70 proc. Jeśli więc pogłównie zastosowano 50 kg N/ha, to w ten sposób dostarczono 35 kg azotu działającego (0,7 x 50).
Fakt zastosowania pogłównego azotu należy koniecznie wpisać do ewidencji zabiegów związanych z nawożeniem tym składnikiem. Warto to zrobić nie tylko ze względu na ewentualne kontrole w gospodarstwie, ale przede wszystkim dla siebie. Ułatwi to analizę stosowanej technologii produkcji kukurydzy oraz wyciąganie wniosków na przyszłość.
- Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz