Kukurydza na kiszonkę - wyniki PDO 2018
Według szacunków Zarządu Polskiego Związku Producentów Kukurydzy powierzchnia uprawy kukurydzy w Polsce w 2018 r. wyniosła około 1191 tys. ha. Rolnicy mają w czym wybierać. Na początku roku w Krajowym rejestrze znajdowało się aż 199 odmian kukurydzy, w tym 151 zagranicznych i 48 z rodzimej hodowli. Zgodnie z aktualnym zapotrzebowaniem praktyki większość jest przydatna do uprawy na ziarno. Około 25 proc. to odmiany typowo kiszonkowe.
Dobre odmiany ziarnowe, z racji korzystnej struktury plonu (dużego udziału kolb w plonie ogólnym), są bardziej uniwersalne i nadają się do wszechstronnego użytkowania, zarówno do uprawy na ziarno, jak i na kiszonkę. Natomiast odmiany zadeklarowane jako kiszonkowe, przeważnie są mniej odpowiednie do uprawy na ziarno.
Nowe odmiany kukurydzy na kiszonkę 2019
Większa masa wegetatywna i strawność
Dobra odmiana kiszonkowa charakteryzuje się dużym plonem ogólnym suchej masy o korzystnej strukturze (duży udział kolb i wysoka koncentracja energii). Posiada wczesność odpowiednią do zamierzonego terminu zbioru i odznacza się wysoką strawnością wegetatywnych części roślin. Ta cecha jest przedmiotem dużego zainteresowania hodowców kukurydzy. Masa łodyg i liści o wyższej strawności jest efektywniej wykorzystywana przez bydło. Pod tym względem stwierdza się dość duże różnice odmianowe. Niektóre hodowle już tworzą odmiany o podwyższonej strawności celulozowej frakcji roślin. U takich odmian duży udział kolb w strukturze plonu jest nieco mniej ważny.
Wybierać odmiany badane w PDO
Aktualną wartość gospodarczą zarejestrowanych odmian kukurydzy można poznać dzięki doświadczeniom prowadzonym w ramach Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego (PDO). Przed wyborem odmiany do uprawy na kiszonkę, zwłaszcza w przypadku plantacji wielkoobszarowych w gospodarstwach produkujących mleko, gdzie zły wybór może mieć poważne konsekwencje, warto dokładnie zapoznać się z wynikami tych badań. Pozwalają one dokładnie przeanalizować zachowanie się odmian w kolejnych sezonach wegetacyjnych, w różnych rejonach uprawy, a także porównać między sobą odmiany wysiewane w danym roku.
Plonowanie kukurydzy w uprawie pasowej
Wyniki 26 odmian z 22 doświadczeń
Ocenę przydatności kukurydzy na kiszonkę prowadzi się w trzech seriach. Pojedynczą serię stanowi grupa wczesności (wczesna, średnio wczesna, średnio późna). Zestaw odmian do badań wybierany jest wiosną każdego roku w wyniku uzgodnień pomiędzy Polskim Związkiem Producentów Kukurydzy (PZPK), właścicielami odmian i COBORU. Badane są odmiany wpisane do Krajowego rejestru oraz te z katalogu unijnego (CCA), które dały bardzo dobre wyniki w prowadzonych wcześniej doświadczeniach rozpoznawczych. W 2018 r. we współpracy z PZPK założono 22 takie doświadczenia z 26 odmianami kiszonkowymi, w tym sześcioma badanymi w grupie wczesnej, 15 w średnio wczesnej i pięcioma w średnio późnej.
Sezon wegetacyjny 2018 r. średnio sprzyjał prawidłowemu wzrostowi i rozwojowi kukurydzy w porównaniu do 2017 r. Przebieg pogody w kwietniu umożliwił terminowe siewy doświadczeń z kukurydzą (średnio w trzeciej dekadzie kwietnia). Tylko w trzech lokalizacjach siew odbył się na początku maja. Wschody roślin w większości miejscowości obserwowano w pierwszej dekadzie maja. Duża część kraju (zwłaszcza Wielkopolska, Kujawy, Dolny Śląsk, woj. Lubuskie i opolskie) borykała się z wysokimi temperaturami oraz brakiem opadów w ciągu całego okresu wegetacji, a zwłaszcza w newralgicznym dla rozwoju kukurydzy okresie wiechowania i zawiązywania kolb. Przebieg pogody sprawił, że kukurydza szybko osiągnęła dojrzałość. Zbiór wszystkich grup wczesności nastąpił średnio o trzy tygodnie wcześniej niż w 2017 r.
W 2018 r. zmieniona została metodyka zbioru doświadczeń - zamiast osobnego zbioru kolb i łodyg, kukurydzę zbierano jednoetapowo, co sprawiło iż uzyskano wyłącznie plony ogólne świeżej i suchej masy.
Najważniejszy jest plon s.m.
W doświadczeniach na kiszonkę plon ogólny świeżej masy, średnio z wszystkich badanych odmian i miejscowości wyniósł około 573 dt z ha i był o 23 dt z ha mniejszy od plonów z 2017 r., a plon ogólny suchej masy średnio wyniósł 204 dt z ha. W związku z przebiegiem pogody, średnia zwartość suchej masy w 2018 r. była wyższa niż w 2017 r. i wyniosła 35,5 proc. dla grupy wczesnej, 36,9 proc. dla średnio wczesnej i 36,9 proc. dla średnio późnej.
Wyniki odmian wpisanych do Krajowego rejestru i niektórych z katalogu unijnego (CCA), uczestniczących w doświadczeniach, zamieszczono w tabeli wg malejącego plonu ogólnego suchej masy.
- Artykuł ukazał się w miesięczniku "Przedsiębiorca Rolny" nr 1-2019 - ZAPRENUMERUJ
