Łubin w żywieniu świń czyli dużo taniego białka
Krajowe rośliny białkowe, w tym różne gatunki łubinów, mogą zwiększyć opłacalność produkcji trzody chlewnej. Jest to możliwe zwłaszcza przy bardzo wysokich cenach importowanej śruty sojowej.
W Polsce uprawiamy trzy gatunki łubinów, biały, żółty i wąskolistny. Różnią się one od siebie składem chemicznym. Ich cechą wspólną jest wysoka zawartość białka, przy czym najwyższa, ponad 40%, występuje w żółtym.
- W Polsce uprawiamy trzy gatunki łubinów
- W ziarnach łubinów znajduje się wysoka zawartość białka ogólnego
- Łubin żółty zawiera ponad 40% białka ogólnego
- Udział substancji antyżywieniowych w łubinach został zmniejszony
- Udział łubinów w dawce dla trzody chlewnej powinien wynosić od 5 do 10%
Tuczniki, warchlaki a nawet prosięta mogą jeść polskie białko
Łubin czyli dużo taniego białka
Ziarna łubinu są wartościowym surowcem paszowym, jednak przez wiele lat postrzegano je niekorzystnie ze względu na obecność w nich substancji takich jak alkaloidy, fityniany czy oligosacharydy.
Obecnie dzięki postępowi genetycznemu zostały one częściowo wyeliminowane.
Udział łubinów w dawce dla trzody chlewnej powinien wynosić od 5% w przypadku warchlaków do 10% u tuczników.
W badaniach wykonanych w ramach programu "Rodzime białko roślinne jako czynnik bezpieczeństwa białkowego kraju w świetle wyników badań Programu Wieloletniego 2016-2020", obliczono cenę 1 kilograma białka pochodzącego z poszczególnych komponentów paszowych.
Przyjmując cenę łubinu żółtego na poziomie 1100 złotych za tonę i zawartość białka ogólnego na poziomie 42%, cena 1 kg białka wyniosła 2,55 zł.
Polskie białko roślinne. Wymiana zdań rolników i producentów pasz
Program dotyczący polskiego białka
Zakończył się program "Rodzime białko roślinne jako czynnik bezpieczeństwa białkowego kraju w świetle wyników badań Programu Wieloletniego 2016-2020".
Program miał na celu zwiększenie areału upraw roślin białkowych w Polsce po to, żeby zapewnić jego rodzime źródła oraz częściowo uniezależnić się od importowanych komponentów białkowych, zwłaszcza poekstrakcyjnej śruty sojowej.
W ramach programu zarejestrowano nowe odmiany, które charakteryzują się m. in. większą plennością, są bardziej odporne na wyleganie i pozbawione substancji antyżywieniowych. Opracowano także receptury koncentratów wysokobiałkowych dla zwierząt monogastrycznych oraz mieszanek pełnoporcjowych.
Webinar podsumowujący te działania odbył się w grudniu ubiegłego roku. Nagranie webinaru znajdziesz TUTAJ.
- Więcej informacji na temat hodowli trzody chlewnej znajdziesz w najnowszym wydaniu magazynu Hoduj z Głową Świnie. ZAPRENUMERUJ