Grypa ptasia ma nowe oblicze
Grypa ptasia to bardzo niebezpieczna choroba dla stad drobiu, której rezerwuarem jest dziko żyjący drób wodny. W ostatnim czasie w pięciu regionach południowo-zachodniej Francji stwierdzano współwystępowanie wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypów H5N1, H5N2 i H5N9. Jednocześnie wykryto obecność wirusa podtypu H5N2, który charakteryzuje się dużo niższą zjadliwością od pozostałych.
Ogniska choroby ptasiej grypy wykrywa się u kaczek, gęsi oraz perlic. W tych przypadku z Francji stwierdzono odmienność genetyczną tamtejszych wirusów w porównaniu z tak zwanym typem "azjatyckim" H5. Jednocześnie przypuszcza się, że najprawdopodobniej miała tam miejsce klasyczna transmisja zakażeń z populacji dziko żyjących ptaków na drób, gdzie doprowadziło to do mutacji, której efektem była zmiana stopnia zjadliwości na wyższy.
Istnieje również przypuszczenie, że musiało dojść do zakażeń mieszanych, których efektem było wymieszanie się elementów genomu i powstanie wariantów o bardzo różnym podtypie neuraminidazy. Jest to enzym który umożliwia wirusom wydostanie się z komórek poprzez zniszczenie błony komórkowej zarażonej komórki. Wirusy grypy ptaków wykazują bardzo dużą zmienność, łatwo krążą w populacji dzikich ptaków wodnych oraz drobiu domowego, także jak wykazały doniesienia z Francji, wirusy grypy mają dużą zdolność transformacji w zakresie zjadliwości. Te cechy czynią te wirusy jeszcze bardziej niebezpiecznymi dla produkcji drobiarskiej.
