Sprawdzono trzy metody uprawy rzepaku ozimego. Która najlepsza?
Po lewej rzepak ozimy uprawiany metodą tradycyjną - orkową, a po prawej w technologii strip-till (listopad 2019)....
W Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Ochrony Roślin – PIB w Winnej Górze (woj. wielkopolskie) w sezonie 2019/2020 porównano wyniki uprawy rzepaku prowadzone w trzech technologiach.
Początki ubiegłego sezonu wegetacyjnego były wyjątkowo trudne z uwagi na panującą od maja suszę. Nasycenie gleby wilgocią było tak niskie, że Rolniczy Zakład Doświadczalny w Winnej Górze zdecydował się ograniczyć areał uprawy rzepaku. Ostatecznie obsiano nim 65 ha. Powierzchnię tą podzielono na trzy zbliżone części, na których wykonano siew w następujących technologiach:
Rolnicy opóźniają siewy rzepaku
Wielu rolników nauczonych doświadczeniami z ostatnich kilku lat zdecydowało się w tym roku świadomie opóźnić siew rzepaku ozimego. Powodem są coraz dłuższe jesienie, które sprzyjają nadmiernemu wzrostowi roślin przed zimą. To...
Metoda A: tradycyjna orka siewna (bezpośrednio ścierniska), uprawa po orce agregatem Konskilde i siew siewnikiem o tradycyjnych redlicach z broną aktywną firmy Sulky.
Metoda B: siew pasowy Strip till, bezpośrednio w ściernisko, zestawem siewnym Köckerling.
Metoda C: uprawa pozioma agregatem ścierniskowym Lemken x2 i siew zestawem uprawowo-siewnym Sulky jak w metodzie A.
Nawożenie
Jesienią rośliny zostały zasilone potasem (102,4 kg K2O) i fosforem (59,30 kg P2O5) oraz odżywione powschodowo 16 kg N. Wiosenne nawożenie azotem oparto o trzy dawki (łącznie 195 kg N). W systemie pasowym (metoda B) nawożenie wieloskładnikowe (PK) wykonano w pasach siewnych na dwóch głębokościach (12 cm i 20 cm), obniżając dawkę o 30% w stosunku do pozostałych metod.
Odżywienie dolistne wykonywane było przy okazji innych zabiegów pestycydowych i polegało na dokarmianiu mikroelementami, głównie borem.
Najlepsze odmiany rzepaku ozimego 2020
Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych opublikował wstępne wyniki plonowania rzepaku ozimego w badaniach Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego. Plon wzorca wyniósł 41,7 dt/ha i był większy niż w latach 2019 (36,0 dt/ha) i...
Do ochrony herbicydowej wykorzystano preparaty Butisan Avant 500 SE (1,7 l/ha) i Iguana (0,2 l/ha) oraz wykonano wyjątkowo dwa zabiegi na samosiewy zbóż z uwagi na ich dużą presję: pierwszy - Targa Super 050 EC (1,2 l/ha), drugi - Fusilade Forte 150 EC (0,65 l/ha).
Ochrona fungicydowa
Ochrona fungicydowa wyglądała następująco:
- zabieg jesienny: Caryx 240 SL (0,7 l/ha) + Orius Extra 250 EW (0,6 l/ha),
- zabieg wiosenny: Caryx 240 SL (1,4 l/ha),
- zabieg na opadaniu płatków: Pictor 400 SC (0,5 l/ha).
Ochrona insektycydowa
Ochrona insektycydowa objęła walkę z chowaczami (brukwiaczkiem, podobnikiem i czterozębnym), słodyszkiem rzepakowcem i pryszczarkiem kapustnikiem.
Doglebowe odchwaszczanie rzepaku. Osiem substancji do wyboru
Wilgotna gleba i osiem substancji czynnych wystarczy, aby zabezpieczyć wschodzący rzepak przed konkurencją chwastów. Zarejestrowane substancje czynne (aminopyralid, chinomerak, chlomazon, dimetenamid-P, dimetachlor, metazachlor,...
Zbiór rzepaku przeprowadzono od 21 do 22 lipca 2020 r. Wykonano dokładny pomiar masy z podziałem na poszczególne technologie i uzyskano następujące dane.
Metoda A: areał – 22,7 ha; zebrano 83,68 ton (plon 3,69 t/ha)
Metoda B: areał – 23,4 ha; zebrano 107,17 ton (plon 4,58 t/ha)
Metoda C: areał – 18,9 ha; zebrano 65,02 ton (plon 3,44 t/ha)
Średni plon dla całego areału wyniósł 3,94 t/ha, przy wilgotności 7,91%, MTZ 5,27g i zaolejeniu 42,87%.
Wnioski:
1. Metoda B okazała się najefektywniejsza zarówno pod względem kosztowym, jak i uzyskanego plonu.
2. W przypadku metody orkowej (metoda A) zauważono lepsze i szybsze wschody, jednak po kilku tygodniach wystąpił efekt głodu. Rośliny zmieniły barwę na czerwoną i znacznie zwolniły wegetację.
Dobrze nawieź stanowisko pod rzepak
Rzepak ozimy odznacza się dużym zapotrzebowaniem na fosfor, a przede wszystkim na potas. Musi być dobrze zaopatrzony w te składniki pokarmowe już od momentu siewu. Przyjmuje się orientacyjnie, że rzepak ozimy do wytworzenia 1 t nasion wraz z...
3. Przy metodzie B zdrowotność roślin dała się zauważyć „gołym okiem”, zwłaszcza w dolnych częściach łanu tuż przed zbiorem.
4. Gleba i korzenie roślin przy poszczególnych metodach były mocno zróżnicowane. Ziemia przy metodzie B i C łatwo poddawała się wbijaniu szpadla, a na przekroju widoczna była już materia organiczna oraz ingerencja dżdżownic. Stanowisko w metodzie A było wyraźnie zbite, gleba wydawała się wręcz zlewna i tłusta. Szpadel wchodził z oporem. W metodzie A korzenie rozwinęły wiele bocznych odnóg, mało wyraźny był korzeń główny. W metodach bezorkowych (metody B i C) korzenie były dłuższe, z małą ilością bocznych rozwidleń. Dodatkowo rośliny siane w Strip tillu miały zdecydowanie grubsze łodygi i rozgałęzienia.
5. W metodzie orkowej (metoda A) zauważono ponadto dużą ilość samosiewów rzepaku z poprzednich lat, co zagęściło łan, obniżając jego jakość, a w konsekwencji plon.
6. Metoda uprawy poziomej (metoda C) jest metodą dość prymitywną, którą stosować można w sytuacji krytycznych warunków pogodowych. Daje niższy plon, ale jest mniej kosztowna i pracochłonna, pozostawiając jednocześnie dobre stanowisko pod uprawy następcze.
7. Błędem zauważonym przy metodzie Strip till był zbyt duży wysiew. Rzędowy siew umożliwia obniżenie normy wysiewu nawet o 30%, co korzystnie wpływa na rozkrzewienie i zdrowotność roślin.
- Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz
