Bor na buraki. Bez niego nie ma wysokich plonów cukru
Na większości plantacji buraki cukrowe wykształciły 6 liści. To odpowiedni moment do dolistnego zastosowania boru. Jest to mikroelement, na którego niedobór buraki są najbardziej wrażliwe.
Buraki cukrowe do wytworzenia 10 t korzeni wraz z odpowiednim plonem liści pobierają 110 g boru (Czuba 1996). Jednocześnie jest to najbardziej deficytowy mikroelement w naszych glebach. Sytuację pogarsza także brak obornika, który w przeszłości był ważnym źródłem boru. Dostępność boru dla roślin pogarsza susza oraz zasadowy odczyn gleby. Oczywiste jest, że wraz ze wzrostem plonów zapotrzebowanie na bor rośnie, a tym samym zwiększa się wrażliwość na jego niedobór.
Do cieczy roboczej wskazany jest dodatek siarczanu magnezu. Stężenie siedmiowodnego siarczanu magnezu powinno wynosić 5% (5 kg w 100 l wody), a jednowodnego siarczanu magnezu 3% (3 kg w 100 l wody). Na rynku dostępna jest bardzo szeroka oferta nawozów dolistnych przeznaczonych do stosowania w uprawie buraków cukrowych. Dokonując wyboru należy zwracać uwagę na zawartość boru, a nie makroelementów. Najczęściej przeprowadza się dwa zabiegi, drugi po 10–14 dniach od pierwszego.
Azot pogłównie na buraki cukrowe. Nie za dużo i nie za późno
W badaniach własnych prowadzonych w ostatnich dwóch latach we własnym gospodarstwie w Sahryniu (Zamojszczyzna) stosowano dwa programy dokarmiania dolistnego buraków jednymi z najbardziej dostępnych na rynku nawozów. Każdy program obejmował trzy warianty: jedno-, dwu i trzyzabiegowy. Największe przyrosty plonu biologicznego i technologicznego cukru przyniósł wariant trzyzabiegowy, w którym łączna dawka boru wyniosła 314 g B/ha, manganu 44 g Mn/ha, a cynku 138 g Zn/ha.
