ASF. Zobacz jak myśliwi przestrzegają zasad bioasekuracji
Wirus ASF w Polsce pojawił się w lutym 2014 roku. W ciągu 6 lat epidemia dotknęła niemal 50% terytorium naszego kraju.
Wirus ASF może być przenoszony przez dziki, drapieżniki, ptaki, insekty, a także przez ludzi. Stąd niezwykle istotna jest bioasekuracja.
Bioasekuracja dotyczy przede wszystkim hodowców i producentów trzody chlewnej. Polega na tym, aby możliwie w jak najbardziej ograniczyć możliwość wniesienia wirusa ASF na teren gospodarstwa.
Zasady bioasekuracji dotyczą także myśliwych, którzy zajmują się pozyskanymi dzikami.
- ASF dotyka już niemal 50% terytorium Polski
- Bioasekuracja dotyczy przede wszystkim hodowców i producentów trzody chlewnej
- Zasady bioasekuracji dotyczą także myśliwych
- Myśliwi stosują środki bezpieczeństw podczas patroszenia dzików
- Myśliwi dezynfekują miejsca patroszenia dzików
5. ognisko ASF. Ograniczenia dotkną kolejne województwo
Bioasekuracja stosowana przez myśliwych
Włodzimierz Kowalczyk, Prezes Zarządu Koła Łowieckiego BÓBR opowiada o tym, jakie zasady stosują myśliwi po to, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa ASF.
1 elementem jest ewidencja pobytu myśliwego w łowisku. Zapisuje on to zdarzenie w książce ewidencji pobytu na polowaniu.
Etap nr 2 polega na dezynfekcji pojazdu myśliwego, a nr 3 stanowi ustawienie pojazdu przy stanowisku do patroszenia.
Kolejne etapy to m.in. pobranie znacznika oraz pojemnika na krew, założenie środków zabezpieczających, patroszenie dzika na stanowisku, czy znakowanie tuszy i pobranie próbki krwi.
Myśliwi po wykonaniu tych czynności umieszczają tuszę dzika w chłodni, a następnie sprzątają patrochy oraz środki zabezpieczające i dezynfekują miejsce patroszenia.
Kolejnym krokiem jest ewidencja zwierzyny w rejestrze.
- Więcej aktualnych informacji na temat afrykańskiego pomoru świń znajdziesz w najnowszym wydaniu magazynu Hoduj z Głową Świnie. ZAPRENUMERUJ
