Afrykański pomór świń coraz bardziej szerzy się w populacji dzików. Myśliwi przez odpowiednie działanie mogą w znacznym stopniu ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa.
Myśliwi przez niewłaściwe działania mogą powodować rozprzestrzenianie się afrykańskiego pomoru świń. Monitorują oni również stan zdrowia dzików i odgrywają kluczową rolę w ochronie zdrowia zwierząt domowych.
Komisja Europejska wydała broszurę dotyczącą roli myśliwych w ograniczaniu rozprzestrzeniania się wirusa ASF - informuje Krajowy Związek Pracodawców Producentów Trzody Chlewnej.
Wirus może być przenoszony przez bezpośredni kontakt zdrowych świń lub dzików ze zwierzętami zakażonymi lub martwymi, których upadek był konsekwencją ASF. Myśliwi, choć nie są dotknięci chorobą, mogą powodować rozprzestrzenianie się wirusa przez kontakt z zakażonymi żywymi i martwymi zwierzętami, przedmiotami skażonymi wirusem, a także karmienie świń lub dzików mięsem lub produktami mięsnymi pochodzącymi z zakażonych zwierząt lub odpadami zawierającymi zakażone mięso.
Stosowanie antybiotyków w leczeniu zwierząt jest określone przepisami prawa i może odbywać się wyłącznie w porozumieniu i pod nadzorem lekarza weterynarii. Dodatkowo w ograniczeniu ich stosowania może pomóc poprawa dobrostanu...
Kraje Wspólnoty, w których występuje ASF podejmują działania w celu kontroli i zwalczania choroby. Jednak kluczowe znaczenie ma lepsza współpraca z myśliwymi i rolnikami oraz ich stowarzyszeniami. Myśliwi monitorują stan zdrowia dzikich zwierząt i odgrywają kluczową rolę w ochronie ich zdrowia, co przekłada się na zdrowie zwierząt domowych.
Jeżeli myśliwy zauważy dzika, który zachowuje się nietypowo lub znajdzie martwe zwierzę powinien wziąć pod uwagę możliwość, że jest ono zakażone wirusem ASF.
Myśliwi w trakcie polowań, zwłaszcza na obszarach uznanych za zagrożone powinni współpracować z właściwymi władzami, a w przypadku znalezienia martwych dzików przekazywać im informacje na ten temat.
Powinni oni również czyścić i dezynfekować posiadany sprzęt, odzież, pojazd i trofea myśliwskie na miejscu przed opuszczeniem danego obszaru oraz patroszyć odstrzelone dziki w wyznaczonych miejscach wytrzewiania na terenie obwodu łowieckiego. Nie powinni dokarmiać dzików przez cały rok.
Podczas polowań dochodzi do stopniowego zmniejszenia zagęszczenia dzików na obszarach, które nie zostały jeszcze dotknięte chorobą dzięki ukierunkowanemu odstrzałowi dorosłych i prawie dorosłych samic.