Jak zredukować emisję amoniaku
Zanieczyszczenie środowiska reaktywnymi formami azotu, a dokładniej amoniakiem, wywiera wpływ zarówno na środowisko naturalne jak i zdrowie ludzi. Może bowiem skutkować zakwitami alg w zbiornikach wód słodkich, zagrażać funkcjonowaniu organizmów wodnych oraz przyczyniać się do akumulacji smogu, tak groźnego i szkodliwego dla zdrowa człowieka.
W ramach programu Natura 2000, kraje członkowskie UE zostały zobowiązane do uregulowania kwestii emisji reaktywnych form azotu do chronionych naturalnych ekosystemów, wyjaśnia główny dr hab. Luciano Barreto Mendes, zaangażowany w prowadzone przez IIASA programy dotyczące jakości powietrza, emisji gazów cieplarnianych i zarządzania ekosystemami (Air Quality and Greenhouse Gases and Ecosystems Services and Management).
Jednak brakuje danych empirycznych pokazujących, jak to zrobić. Badania przeprowadzone przez dr hab. Luciano Barreto Mendes miało na celu ocenę zakresu, w jakim techniki zarządzania i technologie projektowania mogłoby zredukować emisje oborach dla krów mlecznych w gospodarstwach wielkotowarowych.
Doktor Mendes wraz ze współpracownikami podeszli tego problem wykorzystując model emisji amoniaku, który został opracowany w sposób pozwalający obliczać potencjalny stopień redukcji emisji amoniaku w nowych lub specjalnie przystosowanych obiektach dla bydła mlecznego. Tenże model łączy strategie zarządzania i procesy technologiczne mające zmniejszać zanieczyszczenie środowiska.
W północno-zachodniej części Europy bydło mleczne zwykle utrzymuje się w dużych oborach, w systemach bezuwięziowych, a gnojowica będąca źródłem emisji amoniaku jest usuwania i składowana w zbiornikach pod obiektami. Ilość amoniaku wydobywająca się ze składowanej gnojowicy i dostająca się do powietrza atmosferycznego jest warunkowana różnymi czynnikami, w tym procesami chemicznymi, temperaturą i przepływem powietrza.
Nowe doświadczenie ocenia zakres potencjalnej redukcji emisji przy zastosowaniu różnorakich technik, takich jak zeskrobywanie z podłogi, spłukiwanie wodą, zakwaszanie gnojowicy i stosowanie różnych nawierzchni podłogi. - Gnojowica bydlęca może nie jest najszlachetniejszym przedmiotem badań naukowych, ale sposób, w jaki utylizujemy odpady, ma znaczący wpływ na kondycję naszego środowiska. Nasze badanie dostarcza szereg propozycji, które hodowcy i organy administracyjne zajmujące się produkcją rolną mogą wykorzystać do wypełnienia zobowiązań związanych z ujednoliceniem przepisów prawnych odpowiednio do wymagać Unii Europejskiej - wskazuje dr Mendes.
