Wiosenne zwalczanie szkodników w rzepaku ozimym
Wczesną wiosną na plantacjach rzepaku ozimego szczególnie groźne są szkodniki: chowacz brukwiaczek i chowacz czterozębny.
Straty w plonie rzepaku, będące konsekwencją żerowania szkodników mogą wynieść do 50 proc. Z tego względu dużą uwagę należy przyłożyć do obserwacji pojawiania się szkodników - głównie stadiów rozwojowych, które możemy skutecznie zwalczać. Dlatego też zaleca się prowadzenie własnych obserwacji polowych przez każdego plantatora rzepaku ozimego, w celu oceny rzeczywistego zagrożenia własnej uprawy. Informacji o aktywności szkodników może dostarczyć wiele metod np. czerpakowanie, lustracje wzrokowe, wystawianie tablic lepowych.
Jednak najtańszą i najczęściej stosowaną jest metoda „żółtych naczyń”. Nie wymaga ona dużych nakładów pracy oraz czasu, a sprawdza się w monitorowaniu pojawu niektórych gatunków.
Stosowanie fungicydów triazolowych wiosną w rzepaku
Dostarcza ona informacji o szacowanym nalocie szkodników i aktualnym, w danym momencie zagrożeniu przez poszczególne gatunki owadów. Ważne jest, aby tą metodą posługiwać się we właściwy sposób, a termin wykonania zabiegu określać posługując się progami ekonomicznej szkodliwości.
Należy pamiętać, że zabieg powinno się wykonać, jeśli liczebność chowacza brukwiaczka w naczyniu żółtym wyniesie 10 sztuk, a chowacza czterozębnego 20 sztuk przez 3 kolejne dni odłowów. W przypadku czerpakowania roślin, wartością progową jest stwierdzenie średnio 2-4 chrząszczy brukwiaczka lub 6 czterozębnego na 25 roślinach.
Bardzo dobre warunki do rozwoju owadów stwarzają monokultury roślinne, prowadzone na dużych obszarach, uprawa zbóż po zbożach, obfite jednoskładnikowe nawożenie. W takich warunkach może dochodzić do masowego namnażania się poszczególnych gatunków, czyli do gradacji.
Zwalczanie agrofagów w uprawach rolnych jest jednym z głównych działań rolnika dla zachowania wydajności, jakości i zysku z produkcji rolnej. W ograniczaniu szkodliwości agrofagów ważny jest dobór środka ochrony roślin oraz wyznaczenie optymalnego terminu jego zastosowania. Dzięki prawidłowo prowadzonym obserwacjom można stwierdzić, w jakim stadium rozwojowym znajduje się dany agrofag i czy stanowi on istotne zagrożenie dla plantacji.
Po stwierdzeniu występowania optymalnego do zwalczania stadium, określeniu nasilenia występowania i stwierdzeniu, że został przekroczony próg ekonomicznej szkodliwości podejmuje się decyzję o wykonaniu zabiegu chemicznego, aby nie dopuścić do składania jaj przez samice.
Naloty chowaczy mogą jednak przeciągać się w czasie i już wkrótce po zabiegu, szczególnie przy ciepłej pogodzie, należy wznowić kontrolę liczebności chrząszczy w celu ustalenia potrzeby drugiego opryskiwania.
- Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz
