W chemicznej ochronie roślin liczy się precyzja. Szkodnik zwalczony odpowiednią metodą i we właściwym terminie to uratowany plon i oszczędność kosztów związanych z potrzebą ponownego zabiegu. Kluczem do sukcesu jest monitoring uprawy.
Rzepak ozimy jest rośliną o bardzo długim okresie wegetacji (około 11 miesięcy) i przez cały ten czas atakowany jest przez liczne agrofagi, w tym szkodniki. Straty w plonie spowodowane ich żerowaniem wynoszą od 15 do 50%, a niekiedy są przyczyną całkowitego zniszczenia plantacji. Okres wiosennej wegetacji rzepaku ozimego to zagrożenie ze strony chowaczy łodygowych i słodyszka rzepakowego. W fazie kwitnienia i rozwoju łuszczyn największe straty może powodować chowacz podobnik i pryszczarek kapustnik.
Wiosną w nawożeniu rzepaku kluczowe znaczenie ma azot. Jednak sam nie wystarczy. Do efektywnego działania wymaga obecności innych składników, wśród nich dużej ilości łatwo przyswajalnej siarki. Prawidłowo prowadzony rzepak...
Decyzja o zastosowaniu chemicznego zabiegu zwalczania danego szkodnika wynika z przekroczenia progu ekonomicznej szkodliwości, który można stwierdzić jedynie na podstawie monitoringu plantacji.
Najprostsze metody są najlepsze
Prostą, a zarazem bardzo skuteczną metodą monitorowania uprawy jest obserwacja wzrokowa roślin, zarówno ich części nadziemnych i podziemnych pod kątem występowania szkodników lub spowodowanych przez nie uszkodzeń. Metoda ta wymaga znajomości wyglądu poszczególnych stadiów rozwojowych szkodników, podstawowych elementów ich biologii, potencjalnych terminów pojawiania się na plantacji oraz specyfiki żerowania.
Czasami konieczne jest dokładniejsze obejrzenie rośliny pod lupą czy jej przekrojenie, ponieważ niektóre stadia rozwojowe szkodników mogą żerować po spodniej stronie liści (mszyce, mączliki, gąsienice tantnisia krzyżowiaczka), w rozecie najmłodszych liści lub wewnątrz łodyg (chowacze łodygowe, larwy pchełek), korzeniu (larwy śmietki kapuścianej, chowacza galasówka, szkodników glebowych), pąkach kwiatowych (słodyszek rzepakowy) lub łuszczynach (chowacz podobnik, pryszczarek kapustnik, wciornastki).
Brak zapraw insektycydowych oraz warunki pogodowe spowodowały, że jesienią w zbożach w dużym nasileniu pojawiły się mszyce i larwy łokasia garbatka. Jeśli nie będzie mroźnej zimy, na pewno rozpoczną żerowanie już wczesną wiosną. Ciepła pogoda...
Ogólna obserwacja wzrokowa pozwala ocenić zagrożenie plantacji przez szkodniki w danym momencie oraz, co bardzo ważne - oszczędza gatunki pożyteczne. Na wzrokowej ocenie liczebności szkodników lub uszkodzonych roślin opierają się także niektóre progi szkodliwości.
Podczas takiej obserwacji można wykorzystać czerpak entomologiczny, który służy do odławiania szkodników nalistnych, szczególnie tych najbardziej ruchliwych (np. pchełek). Poprzez jednostajne, ale niezbyt mocne uderzenia (żeby nie uszkodzić roślin) szkodniki są strząsane z liści i wpadają do worka. Najlepiej wykonywać serie uderzeń po przekątnej plantacji, a w późniejszych fazach wegetacji przy krawędziach uprawy.
Pomogą żółte naczynia i tablice lepowe
Żółte naczynia to bardzo często wykorzystywana metoda monitorowania szkodników na plantacjach rzepaku. Choć nie pozwala na określenie liczby owadów na roślinach, dostarcza natomiast jednak istotnych informacji o terminie nalotu szkodników na plantacje i aktualnym zagrożeniu przez poszczególne gatunki owadów.
Na listach odmian rzepaku jarego zalecanych do uprawy w tym roku znalazło się jedenaście odmian rekomendowanych do siewu w trzech województwach: kujawsko-pomorskim, podkarpackim i zachodniopomorskim. Wśród nich dominują odmiany...
W niektórych przypadkach, na odłowach w żółte naczynia oparte są progi ekonomicznej szkodliwości, jak np. w przypadku chowaczy łodygowych czy śmietki kapuścianej, ale przydatne są także do monitoringu innych szkodników w trakcie wegetacji rzepaku, jak słodyszek rzepakowy, mszyce, pchełki, motyle tantnisia krzyżowiaczka, gnatarz rzepakowiec, czy szkodniki łuszczynowe.
Pojemniki w kształcie miski, wiadra lub kuwety, koniecznie żółtego koloru należy wypełnić wodą z dodatkiem płynu obniżającego napięcie powierzchniowe, np. detergentu, który umożliwi opadanie owadom na dno. Podczas wczesnowiosennych przymrozków warto dodać również nieco zimowego płynu do spryskiwaczy szyb samochodowych, który zapobiegnie zamarzaniu.
Przy krawędziach można wykonać kilka niewielkich otworów, które uniemożliwią przelewanie się zawartości np. podczas deszczu. W celu kontroli pojawu chowaczy łodygowych naczynia powinny być wystawione już na przedwiośniu, przed ruszeniem wegetacji rzepaku.
Ważne jest, aby znajdowały się zawsze na wysokości roślin i ok. 15 m od brzegów plantacji, w miejscach możliwie osłoniętych od wiatru. Na większych plantacjach powinno być ich więcej, zwłaszcza od strony zadrzewień i ubiegłorocznych plantacji rzepaku. Aktywność szkodników zależy od warunków pogodowych, dlatego w naczyniach znajdzie się ich więcej wraz ze wzrostem temperatury i nasłonecznienia - stąd konieczność systematycznych kontroli ich zawartości minimum trzy razy w tygodniu.
Krajowe Zrzeszenie Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych opublikowało dziś informację nt. oferowanych plantatorom cen za rzepak z tegorocznych zbiorów (w umowach terminowych), z dostawą w lipcu oraz w sierpniu, zarówno...
Natomiast żółte tablice lepowe umieszcza się na palikach na wysokości roślin w pasie brzeżnym. Pomagają określić głównie moment pojawu szkodników aktywnie latających, jak np. mszyce, śmietki, pryszczarek kapustnik i wciornastki. Wadą tej metody jest dość szybko wysychający klej oraz odławianie (podobnie jak w żółte naczynia) owadów, które nie są szkodnikami.
Wspomaganie decyzji w ochronie
W sygnalizowaniu zagrożenia rzepaku przez szkodniki przydatne mogą być komunikaty z różnych rejonów kraju zamieszczane na serwisach internetowych, m.in. na Platformie Sygnalizacji Agrofagów (www.agrofagi.com.pl). Oprócz aktualizowanych na bieżąco informacji o pojawianiu się szkodników, w poszczególnych zakładkach znajdują się także metodyki prowadzenia obserwacji, podstawowe elementy dotyczące wyglądu szkodników, ich biologii i rodzajach uszkodzeń, programy ochrony oraz informacje dotyczące monitorowania odporności szkodników na substancje czynne insektycydów.
W szczegółowej sygnalizacji zagrożeń wykorzystywane są też bardziej zaawansowane metody monitorowania szkodników, w tym rzepaku, jak np. pułapki feromonowe (śmietka kapuściana), samołówki świetlne (motyle rolnic), pułapki przynętowe (ślimaki) czy odłowy mszyc z powietrza (w przypadku rzepaku głównie mszycy brzoskwiniowej w charakterze potencjalnego wektora wirusów żółtaczki rzepy), przy pomocy aspiratora Johnson’a. Pamiętać należy, że są to informacje wspomagające i sygnalizujące zagrożenie dla danego rejonu uprawy i zawsze należy je zweryfikować lustrując własną plantację.
-
Artykuł ukazał się w miesięczniku "Przedsiębiorca Rolny" nr 2-2021 - ZAPRENUMERUJ