Ubój z konieczności. Co warto o nim wiedzieć?
Ubój z konieczności zwierząt gospodarskich kopytnych poza rzeźnią umożliwia uratowanie ich wartości rzeźnej.
Ubój z konieczności poza rzeźnią dotyczy sytuacji, gdy zdrowe zwierzę, np. świnia, owca, koza, krowa, czy koń, ulegnie wypadkowi, np. złamie kończynę, kręgosłup, lub też ulegnie innemu urazowi, który uniemożliwia mu naturalne poruszanie się i tym samym transport do rzeźni.
Hodowcy w pierwszej kolejności powinni jak najszybciej wezwać lekarza weterynarii zajmującego się leczeniem zwierząt gospodarskich, który stwierdzi czy zwierzę powinno być leczone, poddane ubojowi z konieczności, czy uśmiercone.
Które firmy utylizujące padłe zwierzęta ze wsparciem ARiMR?
Jeśli lekarz weterynarii stwierdzi, że zwierzę może być poddane ubojowi z konieczności, należy skontaktować się z najbliższą rzeźnią aby ustalić, czy przyjmie ona tuszę i narządy wewnętrzne zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności.
"Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi musi być przewieziona do rzeźni, gdzie urzędowy lekarz weterynarii dokona badania poubojowego i wyda ocenę przydatności mięsa do spożycia przez ludzi. Wydanie takiej oceny jest warunkiem koniecznym wprowadzenia mięsa na rynek, tj. oferowania do sprzedaży i tym samym uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia" czytamy w komunikacie Głównego Inspektoratu Weterynarii.
Hodowcy powinni skontaktować się z właściwym powiatowym lekarzem weterynarii w celu przeprowadzenia badania przedubojowego i wystawienia świadectwa urzędowego, które będzie towarzyszyło tuszy i narządom wewnętrznym zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności.
Kto może dokonać uboju z konieczności?
Ubój z konieczności powinien być dokonany przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, tj. takie same jak w przypadku uboju zwierząt w rzeźni.
Europejczycy chętnie jedzą wieprzowinę i drób. Dlaczego?
Hodowcy powinni podjąć wszelkie konieczne działania, aby jak najszybciej dokonać uboju i podczas niego oszczędzić zwierzętom wszelkiego niepotrzebnego bólu, niepokoju i cierpienia.
Należy spełnić wymagania dotyczące ochrony zwierząt podczas uboju. Zwierzę powinno być ogłuszone i wykrwawione zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu Rady nr 1099/2009 przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje.
Po uboju tusza powinna być wykrwawiona. W miejscu dokonania uboju można również, pod nadzorem wezwanego urzędowego lekarza weterynarii, usunąć z tuszy żołądek oraz jelita zwierzęcia.
Usunięte narządy należy oznakować i wraz z tuszą przewieźć do rzeźni.
Do rzeźni wraz z tuszą i narządami wewnętrznymi zwierzęcia muszą być dostarczone następujące dokumenty:
- oświadczenie rolnika stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat weterynaryjnych produktów leczniczych lub innych środków, jakie podawano zwierzęciu lub wobec niego stosowano, z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji;
Rynek trzody chlewnej w coraz większym kryzysie
- świadectwo urzędowe stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, datę i czas przeprowadzenia tego badania, przyczynę dokonania uboju z konieczności oraz informację na temat leczenia, jakiemu poddane było to zwierzę;
Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi powinna być przewieziona do rzeźni najszybciej jak to możliwe w warunkach higienicznych.
Przy transporcie trwającym dłużej niż 2 godziny od dokonania uboju zwierzęcia należy zapewnić warunki chłodnicze, chyba że pozwolą niego warunki klimatyczne.
Lekarz weterynarii może stwierdzić, że zwierzę powinno być leczone, albo uśmiercone. W przypadku gdy podjęta jest decyzja o uśmierceniu zwierzęcia, wówczas tusza może być:
- poddana utylizacji;
- za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych (jeżeli chce się uzyskać taką zgodę, należy skontaktować się z powiatowym lekarzem weterynarii);
Mięso na własne potrzeby
Ceny w skupie bydła po spadkach wzrosły
W przypadku zdrowych zwierząt kopytnych, które uległy wypadkowi, takich jak świnia, owca, koza lub cielę do 6 miesiąca życia, możliwe jest przeprowadzenie uboju zwierzęcia w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby.
Przy przeprowadzaniu takiego uboju nie jest konieczna obecność lekarza weterynarii, ale pozyskane mięso nie może być oferowane do sprzedaży.
Jeśli nastąpi śmierć zwierzęcia, zwłoki należy poddać utylizacji. W tym przypadku jej koszty pokrywa ARiMR.
W każdym przypadku przeprowadzenia uboju z konieczności należy powiadomić o tym ARiMR w terminie 7 dni.
Na terenach objętych restrykcjami w związku z afrykańskim pomorem świń termin na przekazanie informacji wynosi 2 dni w przypadku uboju z konieczności świń.
Więcej informacji na temat uboju z konieczności oraz wykaz rzeźni przyjmujące zwierzęta poddane ubojowi z konieczności znajdziesz TUTAJ
Książki warte polecenia: Sygnały racic|Rozród - Praktyczny przewodnik zarządzania rozrodem (Cow Signals)
