Muszka plamoskrzydła (Drosophila suzukii) – nowy bardzo groźny szkodnik
To bardzo bliski krewniak znanej muszki owocówki (Drosophila melanogaster). Jest wielożernym (polifagicznym) szkodnikiem, który został „niedawno wprowadzony” do Europy, gdyż pochodzi z Azji Wschodniej. Pierwsze zgłoszenie w Japonii pochodzi z 1936 r. W Polsce obecność szkodnika stwierdza się od 2014 r.
Drosophila suzukii to mała mucha z charakterystycznymi czerwonymi oczami, o długości skrzydeł 5-6 mm, samice osiągają wielkość 3,4-3,6 mm, samce 2,6-2,9 mm, na odwłoku charakterystyczne ciemne paski, u samców widoczne bardzo intensywne czarne plam na dolnej części skrzydeł.
Parch jabłoni i mączniak atakują kolejne sady
Ze względu na wielką zdolność do ataków i niszczenia wszystkich niedojrzałych owoców (roślin uprawnych oraz dziko rosnących). Dodatkowo charakteryzuje się bardzo dużą płodnością (jedna mucha składa do 300 jaj w ciągu swojego życia, a żyją od 20 do nawet 200 dni) i krótkim okresem rozwoju (może wytworzyć 5-9 pokoleń w ciągu jednego roku).
Niestety, idzie to jeszcze w parze z wysoką odpornością na aplikowane pestycydy, gdyż ten od wielu lat zwalczany szkodnik uodpornił się na większość dostępnych pestycydów i stanowi poważne zagrożenia dla roślin sadowniczych. Dotyczy to szczególnie grupy gatunków „miękkich”, takich jak: czereśnie, wiśnie, morela brzoskwinia, borówka amerykańska, jagoda kamczacka, jeżyna, truskawka a nawet w tym roku stwierdzono pierwsze uszkodzenia śliw, jabłoni i grusz.
Szkodnik zimuje i potrafi zasiedlać dziko rosnące rośliny, takie jak: bez czarny, jeżyna, jagoda leśna, czereśnia ptasia, antypka a nawet wystarcza im sok z dębów lub nawet wydzielina miodników z liści czereśni czy wiśni.
Generalnie im bardziej dojrzałe (miękkie i słodkie) owoce, tym łatwiej są porażane przez szkodnika.
Samice Drosophila suzukii składają jaja pod skórkę owoców i larwy rozwijają się wewnątrz niszcząc owoce. Późne naloty szkodnika mogą być trudne do wykrycia (tylko ślady po nacięciu skórki owocu dla złożenia jaj przez samice). Wylęgające się larwy będą jednak dalej niszczyć owoce i w przechowalni i po wystawieniu do sprzedaży.
Owoce porażone przez szkodnika nie mają żadnej wartości handlowej a dodatkowo mogą być łatwo porażane, np. przez szarą pleśń (Botrytis cinerea) lub bakterie gnilne, bo mają uszkodzoną skórkę.
Susza w sadach oznacza poważne straty
Zimują owady dorosłe, które zaczynają aktywność, gdy temperatura zewnętrzna osiąga około 6°C. Niestety, takie temperatury są również zimą, więc aktywność much jest praktycznie całoroczna, dlatego może to być również groźny szkodnik w uprawach pod osłonami (we Włoszech zasiedla uprawy pomidorów i ogórków).
W celu ograniczenia strat konieczny jest pełny monitoring plantacji oraz wyłapywanie dorosłych szkodników stosując pułapki z płynem wabiącym albo profesjonalnym z feromonami albo zrobionym w warunkach domowych, np. 250 ml octu winnego (jabłkowy) + 60 ml czerwonego wina, już od wczesnej wiosny.
Muszka plamoskrzydła (Drosophila suzukii) jest niezwykle trudna do zwalczania chemicznego a pozostałości pestycydów mogą być nieakceptowalne, stad też należy walkę ze szkodnikiem prowadzić mechanicznie (pułapki), chemicznie oraz biologicznie.
Liderem w opracowywaniu strategii walki biologicznej ze szkodnikami roślin, w tym szczególnie z Trichopria drosophilae, gdyż szkodnik ten jest uznawany za jeden z najgroźniejszych owadów od 2009 roku i potrafi zniszczyć nawet 100 proc. plonu w warunkach włoskiego klimatu, jest firma Bioplanet.
W wyniku wieloletnich badań terenowych we współpracy z Uniwersytetami Rolniczymi opracowany został efektywny program ograniczania/zwalczania Drosophila suzukii we wszystkich uprawach rolniczych i ogrodniczych. W wyniku testów wytypowano Trichopria drosophilae, jako najskuteczniejsze narzędzie do walki z Drosophila suzukii.
Trichopria drosophilae to nowy bardzo skuteczny (parazytoid) owad drapieżny, pasożyt, zwalczający Drosophila suzukii oraz inne muchy – szkodniki roślin. Samice Trichopria drosophilae wyszukują aktywnie larwy i poczwarki szkodnika, bardzo szybko je zwalczają. Trichopria drosophilae jest odporna na warunki środowiskowe i bardzo dobrze kontroluje populację szkodnika, o ile jest introdukowana (wprowadzana) w sposób właściwy i w odpowiedniej ilości.
