Pryszczyca – sztab kryzysowy MRiRW podjął kolejne działania
Polska jest wolna od pryszczycy. Wirusa FMD nie stwierdzono w naszym kraju.
Działania prewencyjne MRiRW są związane z zagrożeniem jego transmisji z sąsiednich państw, gdzie choroba występuje.
Sztab kryzysowy MRiRW w sprawie pryszczycy spotkał się 31 marca w Rządowym Centrum Bezpieczeństwa.
W spotkaniu wzięli udział minister rolnictwa Czesław Siekierski, wojewódzcy lekarze weterynarii ze wszystkich 16 województw oraz prof. dr hab. Stanisław Winiarczyk, dyrektorem Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach.
Minister rolnictwa powołał sztab kryzysowy w sprawie pryszczycy
Sztab kryzysowy podjął decyzję o katalogowaniu ewentualnych miejsc i metod utylizacji zarażonych zwierząt na wypadek wystąpienia wirusa oraz logistyki związanej z wymaganymi procedurami postępowań w przypadku wykrycia źródła zakażenia.
Decyzja została podjęta w odniesieniu do problemów, jakie mają Słowacy z utylizacją zarażonych zwierząt oraz opanowaniem wirusa.
Odkryte zostało kolejne, 5. ognisko pryszczycy, potwierdzone w gospodarstwie w Plavecky Szvrtok, w powiecie Malacky, na północnym zachodzie kraju.
Więcej na temat 5. ogniska pryszczycy na Słowacji znajdziesz TUTAJ
MRiRW przypomina, że pryszczyca (FMD) jest zakaźną i zaraźliwą chorobą zwierząt parzystokopytnych gospodarskich oraz dzikich.
Polska broni się przed pryszczycą. Granice na południu pod kontrolą
Na zakażenie najbardziej wrażliwe jest bydło, następnie świnie, owce i kozy.
Chorobę wywołuje wirus z rodzaju Aphtovirus należący do rodziny Picornaviridae. Istnieje 7 serotypów wirusa. Obecnie występujący w UE serotyp O odpowiada za 70% zakażeń na świecie.
Wirus wydalany jest przez zakażone zwierzę w wydychanym powietrzu, wydzielinach oraz wydalinach na ok. 4 dni przed wystąpieniem u niego objawów chorobowych.
Największa koncentracja wirusa znajduje się w płynie surowiczym i nabłonku pojawiających się pęcherzy. Przeżuwacze mogą być nosicielami wirusa nawet do trzech lat.
Źródłami zakażenia mogą być:
- zwierzęta chore;
- ślina, mleko i jego przetwory, kał, mocz;
- nasienie i zarodki;
- pasza, woda, żłoby, podłogi, pastwiska, skóra, wełna, ręce i odzież obsługi, środki transportu;
- mięso i jego przetwory oraz odpadki kuchenne.
Więcej informacji na temat hodowli bydła i produkcji mleka oraz hodowli i produkcji trzody chlewnej znajdziesz w magazynie "Hoduj z Głową Bydło" i "Hoduj z Głową Świnie"
Książki warte polecenia: Sygnały racic|Rozród - Praktyczny przewodnik zarządzania rozrodem (Cow Signals)
