Pierwsza dawka azotu w rzepaku
Czas zastosować pierwszą dawkę azotu w uprawie rzepaku ozimego. Część rolników rozsiała nawozy dwa, a nawet trzy tygodnie wcześniej. Powstaje pytanie: czy nie za wcześnie? Trudno jest teraz oceniać, czy taki pośpiech był uzasadniony. Wszystko zależy od dalszego przebiegu pogody.
Pierwsze nawożenie azotem trzeba wykonać zanim ruszy wegetacji rzepaku zgodnie z zasadą, że to azot czeka na rzepak, a nie odwrotnie. W tym roku na większości plantacji obsianych w optymalnym terminie rzepak jest silnie rozwinięty, bo jesień sprzyjała wegetacji roślin. W związku z tym gleba jest silnie wyczerpana z azotu mineralnego.
Aby prawidłowo wyliczyć wielkość dawki azotu, należy znać zawartość azotu mineralnego Nmin wczesną wiosną w glebie (w warstwie 0-90 cm), a także wielkość realnego do uzyskania na danym polu plonu rzepaku. Zawartość Nmin powinna być już znana na podstawie badań gleby w Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej, a plony rzepaku należy ustalić na podstawie wielkości plonów uzyskiwanych w poprzednich latach, a nie kierując się pobożnymi życzeniami. Trzeba także uwzględnić fakt, że rzepak na wytworzenie tony nasion wraz z odpowiednim plonem słomy pobiera 60 kg N.
Przykład: oczekiwany plon 4 t/ha, zawartość Nmin w glebie 90 kg N/ha.
Łączna dawka azotu = 150 kg N/ha (4 t x 60 kg N) – 90 kg N/ha.
W pierwszym terminie stosuje się najczęściej 60% łącznej dawki, czyli w powyższym przykładzie jest to 90 kg N/ha (150 kg N/ha x 0,6).
W pierwszym terminie powinno się stosować nawozy zawierające łatwo dostępny azot dla roślin. Nie powinno się jednak stosować zbyt wcześnie dużej dawki azotu w formie saletrzanej. Może ona bowiem spowodować rozhartowanie rzepaku, a przez to zwiększyć ryzyko uszkodzenia roślin, gdy przyjdzie silny spadek temperatury.
W tym terminie niezbędne jest zastosowanie siarki (S), która decyduje o wykorzystaniu azotu przez rośliny. Jej dawka powinna wynosić 20% dawki azotu.
