Bor na plon
Na plantacjach buraka cukrowego nadszedł czas na wykonanie drugiego zabiegu aplikacji dolistnej borem (B). Niedobór tego składnika skutkuje zmniejszeniem plonu biologicznego i technologicznego cukru, które wynika z obniżenia zawartości cukru w korzeniach oraz plonu korzeni.
Szacuje się, że burak cukrowy do wytworzenia plonu głównego w wysokości 10 t wraz z odpowiednim plonem ubocznym liści pobiera 70 g boru. Zdecydowana większość naszych gleb odznacza się niską zawartością tego pierwiastka w glebie. Niebezpieczeństwo wystąpienia niedoboru boru nasila się w gospodarstwach, które nie utrzymują zwierząt, a tym samym nie dysponują nawozami naturalnymi, które są cennym źródłem tego mikroelementu. Deficyt boru nasila duży w zmianowaniu innych gatunków, o dużym zapotrzebowaniu na bor, jak np. rzepak ozimy i kukurydza. Dostępność boru zmniejsza niedobór wody w glebie i tak jak w przypadku pozostałych mikroelementów, z wyjątkiem molibdenu, wysokie pH gleby.
Krzem wzmacnia buraki
Dokarmianie dolistne buraka cukrowego borem jest standardowym zabiegiem i wykonywane jest profilaktycznie, aby nie dopuścić do niedoboru tego pierwiastka u roślin. Najczęściej wykonuje się dwa opryski: pierwszy w fazie 6 liści buraka cukrowego (BBCH 16), a kolejny za 10-14 dni. Jeśli zachodzi taka konieczność trzeba wykonać jeszcze jeden zabieg.
W doświadczeniach z aplikacją dolistną krzemu, które prowadzę w Sahryniu na Zamojszczyźnie drugi zabieg dokarmiania borem przeprowadzono 15 czerwca 2021 r.
W przeszłości zalecano stosować w jednym zabiegu 150-200 g boru na 1 ha. Obecnie dawki te są większe ze względu na większy potencjał plonowania nowych odmian. W naszych doświadczeniach dawka boru wynosi jednorazowo 300 g na 1 ha. Łącznie rośliny otrzymują 600 g B na 1 ha. Ograniczenie ilości zabiegów do jednego jest szkodliwe, bo bor w bardzo słabym stopniu przemieszcza się w roślinach.
Aby zabieg przyniósł oczekiwane efekty musi być prawidłowo przeprowadzony z zachowaniem wszystkich obowiązujących w tym zakresie zasad. Ciecz roboczą należy przygotować bezpośrednio przed wykonaniem oprysku. Woda użyta do zabiegu powinna być wcześniej ogrzana, stosowanie wody prosto ze studni głębinowej kończy się wywołaniem szoku termicznego u roślin.
Deformacje liści buraka mijają
W warunkach wysokich temperatur, jakie panują obecnie zabieg najlepiej jest wykonać późnym wieczorem, ale jeszcze wtedy, gdy nie ma rosy. Zaletą tego terminu stosowania nad porannym jest dłuższy czas utrzymywania się niższych temperatur. Poza tym rano często długo utrzymuje się rosa. Nie powinno się opryskiwać mokrych roślin od rosy czy po deszczu. Podobnie niecelowe jest wykonanie oprysku, gdy wkrótce nadejdą opady, które zmyją zastosowany nawóz z roślin do gleby. Zabieg należy przeprowadzać podczas bezwietrznej pogody, bo silniejsze podmuchy wiatru uniemożliwiają równomierne naniesienie cieczy roboczej na rośliny. Niebagatelne znaczenie dla jakości zabiegu ma stan techniczny opryskiwacza.
Ważna jest technika przygotowania cieczy roboczej. Nie należy przekraczać zalecanych przez producentów dawek nawozów dolistnych. W sytuacji, gdy rolnik z nawozem mikroelementowym stosuje dodatkowo mocznik, to zawsze musi być użyty łącznie z jedno- lub siedmiowodnym siarczanem magnezu, który w warunkach niskiej wilgotności powietrza ogranicza ryzyko poparzenia roślin przez powstający w wyniku rozpadu mocznika amoniak. Należy przestrzegać odpowiedniej kolejności dodawania poszczególnych składników cieczy roboczej. W pierwszej kolejności dodaje się mocznik, następnie jedno- lub siedmiowodny siarczan magnezu i na końcu nawóz mikroelementowy. Należy przestrzegać bezpiecznego stężenia mocznika, które w przypadku buraka cukrowego wynosi 6 proc. (6 kg nawozu w 100 l wody). Natomiast zalecane stężenie jednowodnego siarczanu to 2 proc., a siedmiowodnego 5 proc.
Poszczególnych komponentów cieczy roboczej nie należy wsypywać/wlewać bezpośrednio do zbiornika opryskiwacza, ale wcześnie rozpuścić w wiadrze w niewielkiej ilości wody. W momencie rozpoczęcia przygotowywania cieczy roboczej zbiornik opryskiwacza powinien być wypełniony wody do ¾ objętości. Po dodaniu wszystkich składników uzupełnia się wodą. Mieszadło opryskiwacza powinno cały czas pracować.
- Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz
