Maksymalne dawki azotu
Wprowadzenie maksymalnych dopuszczalnych dawek azotu od 1 marca 2017 r. zakłada projekt „Programu działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych”. Obowiązek ten ma dotyczyć wszystkich rolników. Zmian ma być jednak więcej.
Plan nawożenia azotem
Prowadzący działalność rolniczą w gospodarstwie o powierzchni powyżej 100 ha użytków rolnych (stanowiących jego własność, dzierżawione przez niego lub będące w jego użytkowaniu lub w użytkowaniu wieczystym), lub uprawiający warzywa na gruntach ornych na powierzchni powyżej 50 ha, lub produkujący rocznie więcej niż 60 DJP opracowuje plan nawożenia azotem. Plan nawożenia opracowywany jest corocznie, odrębnie dla każdego pola (roślinopola).
Zmiany przepisów dotyczące przechowywania nawozów naturalnych
W gospodarstwach prowadzących chów lub hodowlę zwierząt oraz w gospodarstwach przyjmujących nawozy naturalne ważnym elementem nawożenia jest prawidłowe zagospodarowanie nawozów naturalnych. Ilość azotu w nawozach naturalnych należy obliczyć zgodnie z załącznikiem do projektu uwzględniając gatunek/grupy technologiczne zwierząt i sposób ich utrzymania oraz stany średnioroczne.
Następnie należy zaplanować sposób dystrybucji nawozów naturalnych na poszczególne pola w taki sposób, aby w ciągu roku nie przekroczyć dopuszczalnej dawki azotu z nawozów naturalnych w czystym składniku (170 kg N/ha UR).
Jeśli ilość nawozów naturalnych powstających w gospodarstwie jest tak duża, że nie może być zagospodarowana na gruntach gospodarstwa w sposób bezpieczny dla środowiska (tak, aby nie była przekroczona dawka 170 kg N/ha UR), nadwyżki nawozów można zbyć. Fakt zbycia nawozów musi być udokumentowany umową pisemną, którą trzeba przechowywać przez 3 lata od dnia jej sporządzenia.
Dawki nawozów azotowych należy wyznaczyć na podstawie bilansu azotu w sposób przedstawiony poniżej lub z wykorzystaniem programu doradztwa nawozowego uwzględniającego te założenia.
Dawkę nawozów azotowych mineralnych oblicza się wg równania: dawka N = potrzeby pokarmowe roślin (ilość azotu pobierana z osiągalnym w gospodarstwie plonem) – suma azotu z różnych źródeł x równoważnik nawozowy (ilość azotu mineralnego odpowiadająca 1 kg czystego składnika w nawozach naturalnych).
Tabela 1. Równoważniki nawozowe azotu z różnych źródeł w zależności od terminu stosowania
| Źródło azotu | Termin stosowania | |
| jesień | wiosna | |
| Obornik | ||
| Bydło | 0,35 | 0,40 |
| Świnie | 0,40 | 0,45 |
| Drób nieśny | 0,40 | 0,45 |
| Drób rzeźny | 0,45 | 0,50 |
| Pozostałe przeżuwacze | 0,30 | 0,35 |
| Gnojowica/pomiot | ||
| Bydło | 0,50 | 0,60 |
| Świnie | 0,60 | 0,70 |
| Drób nieśny podsuszany/nie | 0,45/0,65 | 0,50/0,75 |
| Gnojówka | ||
| Bydło | 0,55 | 0,75 |
| Świnie | 0,65 | 0,80 |
| Drób nieśny | 0,65 | 0,80 |
| Drób rzeźny | 0,65 | 0,80 |
| Pozostałe przeżuwacze | 0,45 | 0,55 |
| Frakcja stała po separacji | ||
| Bydło | 0,20 | 0,25 |
| Świnie | 0,25 | 0,30 |
| Frakcja ciekła po separacji | ||
| Bydło | 0,70 | 0,80 |
| Świnie | 0,75 | 0,85 |
| Środki do użyźniania gleby | 0,30 | 0,30 |
| Poferment z biogazowni | 0,30 | |
Obliczoną dawkę azotu pod rośliny uprawiane po przedplonach lub międzyplonach bobowatych (strączkowych) należy pomniejszyć o ilości z tabeli 2.
Tabela 2. Korekta dawki azotu pod rośliny uprawiane po przedplonach lub międzyplonach bobowatych
| Rodzaj przedplonu | kg N/ha |
|
Bobowate w czystym siewie: Plon główny Międzyplon |
30 15 |
|
Bobowate w mieszankach z trawami lub zbożami: Plon główny Międzyplon |
20 10 |
W przypadku przyoranych liści roślin korzeniowych (np. buraków cukrowych) dawkę azotu zmniejsza się o 25 kg N/ha. Na słomę pozostawioną do zaorania można zastosować dodatkowo nie więcej niż 30 kg N/ha, o ile stanowisko przeznaczone jest pod zasiew ozimin.
W gospodarstwie nie można stosować wyższych dawek nawozów niż wynikające z planu nawożenia. Plan nawożenia przechowuje się przez 3 lata od dnia jego sporządzenia.
