Rolnik sam zaszczepi i poda lekarstwa zwierzętom? Są wyjaśnienia od MRiRW
Ograniczeniem kosztów produkcji i ryzyka roznoszenia wirusów argumentuje rolniczy samorząd swój wniosek o umożliwienie hodowcom aplikowania niektórych leków i szczepionek bez obecności weterynarzy. Resort rolnictwa wskazuje jednak na kluczową rolę właśnie lekarzy.
W związku z licznymi ogniskami afrykańskiego pomoru świń (ASF), Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych (KRIR) – na wniosek Wielkopolskiej Izby Rolniczej – zwrócił się do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW) o podjęcie działań legislacyjnych umożliwiających hodowcy samodzielne szczepienie zwierząt i podawanie niektórych leków.
„Taka możliwość eliminowałaby konieczność przebywania w gospodarstwie dodatkowych osób, w szczególności weterynarzy, którzy – odwiedzając wiele gospodarstw rolnych – mogą przyczyniać się do przenoszenia wirusa” – brzmiało wystąpienie KRIR.
Służby weterynaryjne potwierdziły 23 ognisko ASF u świń
Ograniczenie kosztów i ryzyka
Zwrócono w nim uwagę, że adekwatne unijne rozporządzenie nie nakazuje, aby wszystkie leki były podawane przez lekarzy weterynarii. A w związku z tym – według samorządu rolniczego – wydaje się, iż istnieje możliwość przygotowania rozwiązań prawnych, które umożliwiłoby przeszkolenie rolników, nadając im właściwe kwalifikacje do wykonywania takich czynności.
„Wdrożenie takiego systemu, poza efektem w postaci ograniczenia ryzyka przenoszenia wirusa ASF i innych chorób, spowodowałoby dodatkowo ograniczenie kosztów produkcji zwierzęcej, co ma obecnie zasadnicze znaczenie dla odbudowy pogłowia trzody chlewnej w Polsce” – argumentowały izby.
Z przepisu weterynarza lub bez niego
W odpowiedzi resort rolnictwa wskazuje, że zgodnie z art. 23a ust. 2 ustawą Prawo farmaceutyczne, weterynaryjne produkty lecznicze dopuszczone do obrotu mają nadaną jedną z następujących kategorii dostępności:
1) wydawane bez przepisu lekarza – OTC;
2) wydawane z przepisu lekarza – Rp.
Szef Inspekcji Weterynaryjnej: gdyby nie uchybienia w gospodarstwach, nie byłoby tylu ognisk ASF
Ponadto rozporządzenie ministra rolnictwa i rozwoju wsi określa kategorie stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego oraz kryteria zaliczania produktu leczniczego do poszczególnych kategorii stosowania i dostępności. Przedmiotowe rozporządzenie wymienia następujące kategorie stosowania:
1) do podawania wyłącznie przez lekarza weterynarii;
2) do podawania pod nadzorem lekarza weterynarii;
3) do podawania przez właściciela lub opiekuna zwierzęcia.
Po wcześniejszym postawieniu diagnozy
„Zatem każdy produkt leczniczy weterynaryjny, który otrzymał pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, posiada nadaną przez prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych kategorię stosowania i dostępności. Wszystkie weterynaryjne produkty lecznicze przeznaczone do stosowania u zwierząt, z których lub od których pozyskuje się żywność, mają kategorię dostępności Rp, lecz posiadają różne kategorie stosowania” – wyjaśnia MRiRW.
I podkreśla, że w przypadku produktów leczniczych o kategorii Rp, osobą uprawnioną do przepisywania takich produktów jest tylko i wyłącznie lekarz weterynarii po wcześniejszym postawieniu diagnozy. Ponadto lekarz weterynarii zobowiązany jest do prowadzenia książki leczenia zwierząt i odnotowywania faktu leczenia każdego zwierzęcia lub stada.
Szczepionka dla krów może poprawić klimat
Przez lekarza lub pod jego nadzorem
Jeśli chodzi o możliwość samego podawania produktów leczniczych o kategorii Rp, to istnieją dwie kategorie stosowania:
1) do podawania wyłącznie przez lekarza weterynarii;
2) do podawania pod nadzorem lekarza weterynarii.
„W przypadku kategorii stosowania ‘do podawania pod nadzorem lekarza weterynarii’, lekarz weterynarii może wystawić receptę lub pozostawić w gospodarstwie produkty lecznicze do stosowania przez właściciela lub opiekuna zwierząt. Ta kwestia zawsze pozostaje do rozstrzygnięcia przez lekarza weterynarii, bo to lekarz weterynarii na swoją własną odpowiedzialność ordynuje i stosuje weterynaryjne produkty lecznicze z kategorii Rp. Zatem przepisy prawne umożliwiają stosowanie weterynaryjnych produktów leczniczych właścicielom lub opiekunom zwierząt, z których bądź od których pozyskuje się żywność, jednak po postawieniu diagnozy przez lekarza weterynarii i doborze właściwych produktów leczniczych” – precyzuje resort.
Ostateczna decyzja należy do lekarza
Jak jednocześnie zastrzega, ze względu na odpowiedzialność zawodową, ostateczną decyzję prawodawca pozostawia w tym zakresie lekarzowi weterynarii, który opiekuje się danym stadem.
- Agrobiznes bez tajemnic. Zamów prenumeratę miesięcznika "Przedsiębiorca Rolny" już dziś
