Jak była kampania 2021/2022?

Związek Producentów Cukru w Polsce podsumował kampanię 2021/2022, która była wyjątkowo długa.

Kampania cukrownicza 2021/2022 rozpoczęła się 1 września 2021 roku w cukrowni Gostyń, należącej do Pfeifer & Langen Polska S.A. Zakończenie miało miejsce 30 stycznia 2022 roku, a dokonała go cukrownia w Miejskiej Górce, należąca także do wcześniej wspomnianego producenta. Średni czas trwania kampanii u wszystkich czterech producentów wyniósł ponad 123  dni, co jest wynikiem większym od poprzedniej o 6 dni.

Plony w omawianej kampanii wyniosły średnio 61,07 tony z hektara. Jest to wynik trochę lepszy w porównaniu do ostatnich 3 lat, kiedy plony nie osiągały wyniku powyżej 60 ton z hektara. W zakończonej niedawno kampanii producenci cukru podpisali umowy na uprawę i dostawę buraków cukrowych z 27,3 tys. rolnikami, od których zakupili 15,3 mln ton buraków.

Co roku obserwuje zwiększającą się średnią powierzchnię plantacji buraka cukrowego, która w 2021 roku wyniosła 9,16 ha. Dla porównania rok wcześniej wyniosła ona 8,58 ha. Z drugiej strony, po raz kolejny ubyło w Polsce plantatorów, w roku 2021 z uprawy buraka cukrowego zrezygnowało ponad 2 tysiące rolników. W kampanii 2021/2022 krajowi producenci cukru wyprodukowali 2,3 mln ton cukru.

Nowości odmianowe w buraku i ziemniaku

Krajowy Rejestr Odmian wzbogaci się o 20 nowych odmian buraka cukrowego, jedną buraka pastewnego oraz trzy ziemniaka. Wśród nowych odmian buraka cukrowego dwie są typu "Conviso Smart", dwie są tolerancyjne na mątwika burakowego, a...

czytaj więcej

Warunki pogodowe

W większości rejonów Polski początek sezonu wegetacyjnego w 2021 roku był niekorzystny dla uprawy buraka cukrowego. Okresy sprzyjające siewom, przeplatały się z ochłodzeniami lub intensywnymi opadami deszczu. Niskie temperatury powietrza oraz przymrozki spowalniały ogrzewanie gleby, a występujące w części kraju intensywne opady deszczu przyczyniały się do zaskorupienia gleby, co opóźniało siewy oraz utrudniało wschody i prawidłowy rozwój roślin. W takich warunkach atmosferycznych na wielu plantacjach, na których wytworzyło się zaskorupienie, dochodziło do zatrzymania wzrostu roślin. W rejonach, w których występują lżejsze gleby, działanie silnych wiatrów było przyczyną zniszczenia młodych roślin w wyniku zasypania lub wycięcia. Efektem wszystkich tych zdarzeń była konieczność wiosennych przesiewów plantacji w niektórych rejonach kraju. Na większości obszarów wchody były wydłużone.

Przebieg warunków meteorologicznych w okresie wegetacji był zróżnicowany zależnie od regionu. W kwietniu i maju występowała w dużej części kraju optymalna lub podwyższona ilość opadów, a temperatury w większości były niższe niż w poprzednich latach. Powodowało to opóźnienie wegetacji w początkowych fazach wzrostu. W czerwcu plantatorzy borykali się z okresowym niedoborem wody, który został uzupełniony w lipcu i sierpniu. Przez większość tych miesięcy było ciepło i dopiero koniec sierpnia przyniósł ochłodzenie. W niektórych regionach, w sierpniu występowały intensywne opady. Wrzesień, ze względu na słoneczną i ciepłą pogodę w części regionów, odznaczył się bardzo korzystnymi warunkami dla gromadzenia cukru.

Warunki atmosferyczne panujące po rozpoczęciu kampanii sprzyjały w większości zbiorom korzeni. Wrzesień odznaczył się sprzyjającą pogodą z wysokimi temperaturami i przelotnymi deszczami, które wpływały na dalsze przyrosty masy korzeni oraz zawartość cukru. W październiku i listopadzie odnotowano zróżnicowane regionalnie opady deszczu, od umiarkowanych do intensywnych. Temperatury w części kraju były dodatnie, co sprzyjało pracy kombajnów, doczyszczarko-ładowarek oraz transportowi korzeni. W pozostałych regionach stosunkowo szybko ochłodziło się. Pojawiały się okresy z intensywnymi  przymrozkami, ale nie były to zjawiska ekstremalne i długotrwałe. Mróz występujący w grudniu, głównie w centralnej i północnej części obszarów kontraktacyjnych przyczynił się do przemarzania buraków zgromadzonych w pryzmach.

Plantatorzy dogadali się z KSC, protestu nie będzie

Na zaproszenie KSC SA w dniu 21 stycznia 2022 r. odbyły się negocjacje pomiędzy Radą Związków Plantatorów Buraka Cukrowego przy KSC S.A. a Zarządem KSC S.A.  Strony uzgodniły: podwyższenie ceny buraków kontraktowanych...

czytaj więcej

Warunki uprawy

Pierwsze siewy przeprowadzono w połowie marca, a najpóźniejsze miały miejsce pod koniec kwietnia. W niektórych regionach ochłodzenia i opady spowodowały, że zakończenie siewów przeciągnęło się bardziej niż planowano. W zależności od regionu, wschody pojawiły się najwcześniej w ostatniej dekadzie kwietnia a najpóźniej pod koniec maja. Część wschodów została opóźniona przez ochłodzenia. Plantacje przesiane zostały głównie ze względu na niszczące oddziaływanie wody (ulewne deszcze, wymycie nasion, zaskorupienie gleby) oraz silne uszkodzenia powodowane przez wiatr (wywianie nasion, zniszczenie młodych roślin, zasypanie), przymrozki, uszkodzenia powodowane przez myszy i ptaki oraz następcze działania herbicydów.

Niskie temperatury wiosną, pomimo optymalnej wilgotności gleby, spowalniały prawidłowy rozwój roślin, plantacje w tym okresie rozwijały się wolniej niż w poprzednich latach. Na wielu plantacjach obserwowano naloty mszyc. W lipcu i przez większą część sierpnia były bardzo korzystne warunki wegetacji. Dopiero późniejsze ochłodzenie i intensywne opady wyhamowały szybki wzrost buraków. Od września do początku grudnia warunki wegetacji były raczej dobre z wyhamowaniem wegetacji w okresach spadku temperatur. Panujące w okresie wegetacji warunki sprzyjały występowaniu chwościka na plantacjach.

Długi okres niskich temperatur po wschodach spowodował, że najgroźniejsze szkodniki pojawiały się w niewielkich ilościach. Intensywna ochrona insektycydowa nie była więc konieczna. Ze względu na okresy opadów występowały pewne trudności w znalezieniu optymalnego terminu oprysków herbicydem, jednak skuteczność tych zabiegów była dobra. Ochrona herbicydowa wykonywana była najczęściej przy użyciu preparatów zawierających następujące substancje aktywne: fenmedifam, etofumesat, metamitron, triflusurfuron metylu, lenacyl. Nauczeni doświadczeniami ubiegłego roku, gdy chwościk rozwijał się na niespotykaną skalę, plantatorzy w większości stosowali ochronę fungicydami zgodnie z zaleceniami. W zależności od stopnia nasilenia choroby w rejonie wykonano od jednego do aż czterech zabiegów ochronnych. 

W większości kraju nasilenie chorób liści i korzeni w 2021 r. było wyraźnie niższe niż w roku poprzednim. W przypadku chorób, najwcześniej i najsilniej porażenie chwościkiem burakowym wystąpiło w południowo-wschodnim rejonie upraw, a z czasem objęło także pozostałe obszary kraju. Porażenie plantacji tym patogenem odnotowano już w czerwcu. Porażenie plantacji buraka cukrowego chwościkiem burakowym w roku 2021 było na szczęście zauważalnie niższe od porażenia plantacji w roku ubiegłym. W stosunku do 2020 r. zaobserwowano większą skuteczność zwalczania mszyc po dopuszczeniu do stosowania preparatu Mospilan, substancje z grupy pyretroidów charakteryzowały się słabszą skutecznością działania. W sezonie 2021 zdiagnozowano przypadek porażenia plantacji buraka cukrowego wirusem rzepy (turnip yellows virus). Ponadto plantatorzy zwalczali  takie szkodniki jak: skośnik buraczak, pchełka burakowa, mszyce, śmietka, zmienniki, tarczyki, błyszczki, rolnice i piętnówki. Na plantacjach stwierdzano także  uszkodzenia wywołane żerowaniem ślimaków.

• Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz