Jak długo użytkować maszyny rolnicze?
Według badań niemieckich koszty te powinny być korygowane współczynnikami uwzględniającymi przebieg maszyny (wypracowane godziny). Niemcy podają, że w zakresie np. 20-sto procentowego wykorzystania zdolności przerobowej maszyny współczynnik korygujący wynosi około 0,75-0,83, a w przypadku 90-cio procentowego wykorzystania już ponad 1,2 do nawet 1,4. Inną kwestią jest określenie rzeczywistej zdolności przerobowej (potencjału pracy) maszyny. Na przykład dla ciągników są to wartości rzędu 10-12 tysięcy godzin, przyczep transportowych 5-6 tys. godz., kombajnów 2-3 tys. godz. a dla większości pozostałych maszyn 800-1600 godzin.
Odpowiedź na tytułowe pytanie nie jest jednoznaczna. Rolnicy przyjmują różne strategie mechanizacji gospodarstw i zakupów maszyn. Niewątpliwie dla mniejszych gospodarstw strategia przedłużania okresu użytkowania ciągników i maszyn może w pełni być przydatna. Natomiast właściciele gospodarstw dużych, kilkusethektarowych muszą bardzo precyzyjnie analizować koszty, zarówno stałe jak i zmienne związane eksploatacją maszyn i podejmować decyzje o wymianie środków technicznych w momencie wzrostu kosztów jednostkowych spowodowanych przede wszystkim zwiększeniem ich awaryjności.
Zużycie techniczne
Większość analityków zajmujących się problematyką użytkowania środków trwałych wyróżnia dwa rodzaje ich zużycia. Jest to zużycie techniczne oraz zużycie ekonomiczne nazywane czasami także moralnym. Na zużycie techniczne wpływ mają czynniki fizyczne i chemiczne takie jak na przykład drgania, tarcie czy korozja. Wpływają one na trwałość maszyny i zależą także od sposobu i warunków eksploatacji maszyn, przechowywania, napraw i serwisu. Zużycie techniczne można określić w sposób laboratoryjny wykonując pomiary wybranych parametrów maszyn czy ciągników bądź symulując ich pracę np. na specjalnych torach testowych.
Zużycie ekonomiczne (moralne)
Natomiast zużycie ekonomiczne, które wpływa na wartość użytkowanych maszyn zależy przede wszystkim od postępu technicznego (nowe konstrukcje) i technologicznego (nowe technologie, np. kombajn zbożowy zamiast wiązałki) a także w przypadku niektórych środków trwałych, głównie konsumpcyjnych, od mody (np. odpowiednia reklama samochodów sugeruje, że model z nowego rocznika jest znacząco lepszy i ładniejszy niż stary model sprzed zaledwie kilku miesięcy). W skrajnych przypadkach maszyna o niskim zużyciu technicznym lub wręcz nowa może mieć ze względu na zużycie ekonomiczne niewielką wartość.
Jako ilustrację tego problemu można sobie wyobrazić jaką wartość miałaby w pełni sprawna wiązałka przechowywana przez ostatnie trzydzieści lat w stodole, zabezpieczona smarami, olejami i folią. Jedynie muzealną, bo praktycznie postęp w technologiach zbioru spowodował, że maszyna ta nie ma już zastosowania na polu.
