Podlaskie Zakłady Zbożowe sprzedają miesięcznie 5 tys. t mąki wytwarzanej tradycyjnymi metodami. Jej walory doceniło Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które wpisało ją na Listę produktów tradycyjnych.
"Mąka z Podlasia" produkowana przez Podlaskie Zakłady Zbożowe (PZZ) została wpisana na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. To kolejny produkt z woj. podlaskiego, który się na niej znalazł.
Jak powiedziała PAP prezes PZZ Sylwia Majewicz, zakłady ubiegając się o wpis chciały zwrócić uwagę, że młynarstwo oraz uprawa zbóż mają w tym regionie kilkusetletnią tradycję.
- Mimo rozwoju technologii produkcji, modernizacji zakładów, wzrostu wydajności, poprawy różnych cech jakościowych mąki, to nadal powstaje ona tak jak wiele lat temu, w wyniku mechanicznego ścierania ziarna - wyjaśniała Majewicz dodając, że na liście produktów tradycyjnych znajduje się już wypiekane z tej mąki i wyrabiane tradycyjnymi metodami pieczywo.
Kiełbasa polska wędzona z Mazur została wpisana na ministerialną listę produktów tradycyjnych - poinformował Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Figuruje na niej już 31 przysmaków z tego regionu....
Jak napisano we wniosku, "człowiek w celu jej (mąki) uzyskania wykorzystywał to, co pozostawało w zasięgu epoki - od siły własnych mięśni, po zwierzęta pociągowe, energię wiatru, wody - a później również moc z kotłów parowych". Dodano, że "zwieńczeniem" procesu były młyny motorowe, a w końcu urządzenia zasilane energią elektryczną.
Prezes Majewicz wskazała, że zakład produkuje różnego rodzaju mąki pszenne i żytnie, które figurują jako "mąki z Podlasia”. Kupują je piekarnie i sklepy z całej Polski, a także z Litwy. Miesięcznie PZZ sprzedają 5 tys. t tej mąki.
Na Liście produktów tradycyjnych znajduje się ponad 70 podlaskich produktów. Powstała pod koniec 2004 r. w ramach ustawy o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych.
Trafiają na nią produkty spożywcze i rolne, a także napoje spirytusowe, których właściwości i cechy wynikają ze stosowania tradycyjnych metod wytwarzania, a ponadto stanowią element dziedzictwa kulturowego regionu, w którym są produkowane. Według przyjętych zasad za tradycyjne uważa się metody produkcji, które stosowane są co najmniej od 25 lat.