Nawożenie przedsiewne pod pszenicę ozimą

Poleć
Udostępnij
Autor tekstu: dr hab. inż. Arkadiusz Artyszak | artyszak@apra.pl
05-09-2020,12:00 Aktualizacja: 05-09-2020,7:31
A A A

Pszenica ozima potrzebuje do wyprodukowania 1 t ziarna wraz z odpowiednim plonem słomy ok. 10 kg fosforu (P2O5) i 15 kg potasu (K2O). W praktyce często można się spotkać z lekceważeniem obu tych składników, co ma niekorzystny wpływ na wzrost i rozwój roślin, a w konsekwencji na wielkość i jakość plonu ziarna.

Fosfor i potas najlepiej jest zastosować przed wykonaniem przedsiewnej uprawy, aby dobrze wymieszać je z glebą. Dobre wymieszanie z glebą jest szczególnie istotne w przypadku fosforu, który w niewielkim stopniu przemieszcza się w glebie i musi być podany w bezpośrednie sąsiedztwo systemu korzeniowego roślin.

Nie można zapominać o indywidualnym traktowaniu każdego pola, a w przypadku większych pól lub o dużej zmienności także jego fragmentów i nie chodzi mi tutaj o rolnictwo precyzyjne.

rzepaczysko, ludzie, łopata

Dlaczego warto badać glebę w okręgowych stacjach chemiczno-rolniczych?

Wprowadzenie dopłat do wapnowania spowodowało lawinowy skok liczby próbek gleby oddawanych do badań w okręgowych stacjach chemiczno-rolniczych. Naiwnością byłoby sądzić, że nagle wzrosła świadomość wśród rolników odnośnie...

Dawki obu składników zależą od:

  • oczekiwanego i możliwego do uzyskania na danym polu plonu;
  • zasobności gleby w przyswajalne składniki (do tego niezbędne są wyniki analiz gleby wykonane w okręgowej stacji chemiczno-rolniczej, nie starsze niż 4-letnie);
  • sposobu postępowania z plonem ubocznym przedplonu (głównie słomy).

Zgodnie z zaleceniami IUNG-PIB w Puławach (2010) przy średniej zawartości fosforu w glebie i pozostawieniu słomy przedplonu na polu dawki tego składnika wynoszą w zależności od spodziewanego plonu ziarna od 55 do 90 kg P2O5 na 1 ha. Gdy zasobność jest inna niż średnia, dawki te należy odpowiednio zwiększyć (nawet o 60 kg P2O5 na 1 ha przy zawartości bardzo niskiej) lub zmniejszyć (maksymalnie o 40 kg P2O5 na 1 ha przy zawartości bardzo wysokiej). Gdy przedplonem były zboża i słoma została usunięta z pola dawkę trzeba zwiększyć o 20 proc.

W przypadku potasu przy średniej zawartości tego pierwiastka w glebie i pozostawieniu słomy przedplonu stosuje się 60-100 kg K2O na 1 ha. Dawki te należy przy bardzo niskiej zasobności zwiększyć (maksymalnie o 60 kg K2O na 1 ha), a przy bardzo wysokiej zmniejszyć (o 40 kg K2O na 1 ha). Nawożenie potasem jest szczególnie ważne w przypadku stanowisk, z których wywozi się słomę. W takim przypadku dawki te należy skorygować nawet o 80 proc. w górę. Problemu ze zwiększaniem dawek nie ma więc w przypadku niezabierania słomy zbóż oraz gdy przedplonem był rzepak, którego słoma zawsze zostaje na polu.

  • Krok po kroku w zakresie doboru odmian, nawożenia i ochrony. Zamów prenumeratę miesięcznika "Nowoczesna Uprawa" już teraz
Poleć
Udostępnij